Oldum sandım Şiiri - Halim Taha Daş

Hallacın haykırışıyım ferhat’ın dağı
Şirinin yarıyım şemsin ise varı
Kuşandım kılıcımı alt ettim şahı
Kaldı omuzuma mazlumun ahı

ben yunusum, onca suyun arasında susuz
Ben kuyuyum bir avuç karanlıkta yusuf
En el hak diye bağırdım değişti dünyanın huyu
Umut oldum ben ummandan aldım suyu

Bir balıktım okyanusta, yunusu yuttum
İsmail kurbandı bir koyun tuttum
Hacer susuzdu ben fışkırdım yerden
Bir ihtiyarın aklıydım her şeyi unuttum .

Tohumdum ben bahar ile açtım
Aklımı yitirip kendimden kaçtım
İyiliği bırakıp musibet saçtım
Dertleri sırtlayan kara yamaçtım

Ben beşer, uçamam kanatsız hakka
Gerekir omzuma bir kanat takmak
Aşkın şarabından içince bir bardak
Gökler olur insanın meskeni

Kör olmaktan korkmuyorum artık
Rab bana sırdan bir düğüm attı
Olmak isteyince, tanımadan hakkı
Tüm sözlerimi suratıma çarptı

Ben burdayım tüm her şeyimle çamurda
Nerde elin, beni yaradan çamurdan
Bu benim pisliğim bir suç yok hamurda
Yaptığım hiç bir şeyi ilaha savunmam

Sözlerim ne sitemdir ne dert
Sevgimdendir, canım ile muhabbet
Olduysa böyle yaşam mukadder
Görülmüştür davam bu son celp

Yandıkça ciğerim senden isterim felahı
Sen dinlemezsen kime derim meramı
Eğer ki hak ettiysem her şeyimle helakı
Can senin canan senin hak senin iman senin.