Öldüm Ölünce İnandım

Ölüme bir adım kadar yaklaşan adamın azından
Dökülüyordu şu sözler,gözyaşlarınla harmanlanarak
Sizin olsun,hayatlarınız,paranız,satılık sevdalarınız
Varlığımızı anlamadınız,sözlerimi hiç duymadınız

Sizin olsun yalan sevdanız,aşkınız,hayatınız
Ben bir şu dünya bir başakta sallanan buğday tanesiyim
Zamanım geldiği,yaşım kemale erdiğinde hasatım yakın
Sizin olsun yalan gözyaşlarınız,sizin olsun ağıtlarınız

Bir kez tereddüt edip arkama baktım
Toprağın karanlık,soğuk yüzünü tenimde hissetmeden
Sadece güldüm geçtim,orada gözyaşı dökenlere
Sizin olsun gözyaşlarınız,sizin olsun ağıtlarınız

Elimde olsaydı,durdururdum zamanı
Hakkı bilmeseydim itiraz ederdim
Gözlerimin gördüğüne,kulaklarımın duyduğuna
Engel olamadım, ardımdan akan sahte yaşlara

Dünyada gülün dikeni batmaz sevene
Fayda etmez acılar sevene
Yalan sevgiler bile arada kaynar
Dünyada son anlarında zindan olur sevene

Aşkından deli olanı gördüm
Sözünde durmayan gördüm
Ama öleni hiç görmemiştim
Bunu görmek bize de dört kollu da nasip
Oldu.

Hey hak bu dünya ardımdan yalanlara boğuldu
Sığındım sana,cennetinden bir bahçe aç şu kuluna
Sevdim sevilmedim,öldüm sevilmedim
Sen sev,sen bağışla,sen anla, yardım et bu kuluna...

Toprağımı bol tut ey eş dost
Mermerci son sözümü yaz mezar taşıma
SEVGİNLE DOĞDUM, SANDIM.
SAHTELİĞİN İLE ÖLDÜM, BUNA ÖLÜNCE İNANDIM.