Öldüm Kasabada Şiiri - Resmiye Mümün

Götür beni buradan senin diyarına
İlk kez nefes aldığın o küçük dünyaya
Hayal meyal gördüğüm gerçekçi rüyaya
Kader deme, bırakma, öldüm kasabada!

Götür beni buradan senin toprağına
Soğuk suyunu içtiğin köy pınarına
Yanık türkü söylediğin yol kenarına
Kader deme, bırakma, öldüm kasabada!

Götür beni buradan senin ormanlara
Dağlara tırmanan bayırlı yamaçlara
Gökyüzüne ulaşan alçak doruklara
Kader deme, bırakma, öldüm kasabada!

Götür beni buradan senin komşulara
Saf yüreği yansıyan güzel insanlara
Saçmalayıp duran, aptalsı bakanlara
Kader deme, bırakma, öldüm kasabada!

Götür beni buradan senin ovalara
Yeşil tütün kokan çorak tarlalara
Dere boyuna dizdiğin taş, kayalara
Kader deme, bırakma, öldüm kasabada!

Götür beni buradan senin kabristana
Cami avlusunda yatan pir, evliyaya
Allah’a kavuştuğun çok özel alana
Kader deme, bırakma, öldüm kasabada!