Mezar Oldum Şiiri - Fahri Bulut

MEZAR OLDUM
Gizli gizli aksın derken gözyaşım,
Bentlerini yıkan bir baraj oldum.
Vay zehre bulandı ekmeğim, aşım!
Yellerle savrulan bir gazel oldum.

Döndüm yuvası yok yalnız bir kuşa,
Deli zannettiler tuttular taşa,
Neden bela gelir hep sefil başa,
Kalan şu ömrümden ben bezer oldum.

Sandım ki gök kubbe tepeme çöktü,
Yıldızlar isyanda ışıklar ekti,
Bulutlar delirdi dolular döktü,
Kalan şu ömrümde ben bizar oldum.

Dudu dilli bir dilbere vuruldum,
Aşkının peşinden koştum yoruldum,
Kemer olup ince bele sarıldım,
Kitabı olmayan bir yazar oldum.

Kadere bağladım teselli buldum,
Takatim tükendi artı yoruldum,
Gençlik yıllarıma döndüm sarıldım,
Hayal âleminde bir gezer oldum.

Anam sağ değil ki teselli etsin,
Ağlama üzülme can yavrum desin,
Yatırsın dizine okşasın, sevsin,
Öksüz bir baladan bin beter oldum.

Rızazade, harap etme sen seni,
Böyle bir hal başa gelmiyor yeni,
Erken kalk seyreyle doğan ilk günü,
Kuş tüyü yatakta bir mezar oldum.
04.08.2022
Fahri Bulut Rızazade