Öldüm bile Şiiri - Bünyamin Gerger

Yüreğimi azadettim,dertlerimi mezadettim,
Alan olur hesabettim,Öldüm bile ne zannettin;

Geceyi aldım koynuma,karanlık geçti boynuma,
Selam olsun özyurtluma,öldüm bile ne zannettin:

Yıl eskidi, yol eskidi,içimdeki gül eskidi,
Delice gönül eskidi, öldüm bile,ne zannettin:

Sen yolcusun,ben de hancı,yüreğimdeki yabancı,
Gelip geçer mi bu sancı,öldüm bile ne zannettin;

Yar ola,yar yaren ola,yaram yara ayan ola,
bir nefeslik zaman ola,ölürüm ben ne zannettin;

Yar değilsen sen kendine,güvenirsen el diline,
Şükretmelisin haline,öldüm bile ne zannettin;

Yemin ettim tövbeliyim,kabuletki ben deliyim,
Çağırsan da gelir miyim,ölsem bile ne zannettin

Kendim başka dost bilemem,olmadı ki bilebilsem,
Her rüzgâra dikilirsem,Ölürüm ben ne zannettin;

Bindim atlı karıncaya,Gittim güneş batıncaya,
Yol yaptırdım yok paraya,benölürsem kim ödeye..;