Gönül koydum insanlara
Her işimden bezer oldum
Tüm sözleri çekiç gibi
Nefsi bun’la ezer oldum
Dibe vurup ya Hak dedim
Çıkıp düze haram yudum
Dostlar ile tozar idim
Bencileyin gezer oldum
Sonra dile dost eyledim
Zikri birden dip boyladım
Sınar imiş bildim onu
Bazı gaybı sezer oldum
Çokça yalan karaladım
Derilerim’ bereledim
Tövbe kapı araladım
Şükür hakkı yazar oldum
Ben bu sözü yaza duram
İlim kapısından girem
Cümle yere ekmiş onu
Hu çekerek kazar oldum
Gönül gözüm açılsın
Deryalara saçılsın
Sırat varsa geçilsin
Bir ummana azar oldum
Münzevi’yim açmaktan
Uzak erip uçmaktan
Haram ekip biçmekten
Zehirleri kusar oldum
Kayıt Tarihi : 14.10.2022 09:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!