Neler geçti feleğin çarkından.
Döküldü gözyaşı dehrin garbından.
Şarkın zelil dağlarının ardından.
Âli dünyanıza ben duçar oldum.
Sefiller darında ıssız çobandım.
Yetimin kefeni öksüze candım.
Hüzün çeşmesinde körpe sultandım.
Duçarımla sanki şerefyap oldum.
Sanmışım ki ben dünyayı âli'dir.
Beni adem mahlukatta safidir.
Yalan ihanet insandan hâlidir.
Narı hayalimden perişan oldum.
Aldandım dünyanın deni haline.
Bir heves ile inandım zalime.
Kan ve canı ayırt etmek uğruna.
Beni ben yapan benliğimden oldum.
Kayıt Tarihi : 2.11.2015 00:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu dünyayı Ali zannedip feleğin çarkına takılarak analiz etmeniz ve şiirinizin ikinci dörtlüğünde oluşlarınız dünyanın ali olmadığını yaşayanların yaşam tarzına göre bu dünyayı ali değilde zelil ettiklerini tespit etmişsiniz.Çok çok güzel bir şiir olmuş.Sizi tebrik ediyorum.Svegi selam ve muhabbetlerimi gönderiyorum.+++ sayfama alıyorum.
Tebrikler şair kardeşim. Devam...
TÜM YORUMLAR (3)