Son günlerin çilesi bitirdi beni
Sanki gençliğimde sefamı sürdüm
Bakmayın nefes alışıma benim
Yaşar iken dünyada yaşar iken öldüm
Açın yüreğimi dertler,dertler sıralı
Dizler çok yorgun da gönül yaralı
Çürüdü bağrım da yumruk vuralı
Yaşar iken dünyada yaşar iken öldüm
Bazen isyan etsem de töğbem de çoktur
Gençlik elden gitti çaresi,çaresi yoktur
Doktor ilaç verse de dermanı yoktur
Yaşar iken dünyada yaşar iken öldüm
Gözler bulanık görüyor parmaklar tutmaz
Her ateş yakar da bu kadar yakmaz
Olgunlaşan insan hiç gönül yıkmaz
Yaşar iken dünyada yaşar iken öldüm
Mahmut Ali BULUÇ 30 06 20 11
Mahmut Ali BuluçKayıt Tarihi : 30.6.2011 10:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Ali Buluç](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/06/30/oldum-71.jpg)
Her ateş yakar da bu kadar yakmaz
Olgunlaşan insan hiç gönül yıkmaz
Yaşar iken dünyada yaşar iken öldüm
Kutlarım muhabbetle kaleminize sağlık
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (1)