Öldüm Şiiri - Alperen Yusufsoylu

kan damlamaya başladı
ecel cellatı ömür törpüsü
satırlarımdan
yazmıyorum artık
yanlızlığımı
kırılganlığımı
düşkünlüğümü
ürkek serçeler gibi korktuğumu
azrail iş başında
görev düşkünlüğü ve sadakat içinde
okşuyordu başımı
yolculuk var
sevdiklerine doğru
seveceklerin bu kadarmış
kır atının dizgininde
semaya doğru yol aldım
dokunamazsınız yere düşmüş bedenime
çoğunuzda tanımazsınız
ah iyidir kötüde olsa
musallada ayrılık türküleri
sahte ağlamalar
ben şimdi çok yükseklerden
size bakıyorum
ey uzun parkalı
markalı ayakkabı giyen
dünyalar ben şimdi
gidiyorum
burda olanlara merhaba
kalanlara hoşçakal