Sevda kayığına binip gidenler
Kıyıya varmadan döner oldular.
Aşka kutsallarca yemin edenler
Başka limanlarda iner oldular.
Sevmek manasız ve tatsızdır şimdi.
Ağızda sakızdan farksızdır şimdi.
Yürekten sevenler haksızdır şimdi,
Onlar gölgelere tüner oldular.
Vaktiyle, yol görünürdü âşığa,
Yıpranırdı varmak için ışığa.
Artık kimse ulaşmadan eşiğe
Başka güzergâhlar dener oldular.
Kalmadı belayı aşka yoranlar.
Nerde şimdi asra damga vuranlar?
Önü alınamaz deli boranlar
Kendi kabuğuna siner oldular.
Denir ya “boyundan büyük laf” diye…
Peki ya aşkından büyük laf niye?
İnsan kaç hatayı çeker sineye?
Artık aşkta jestler hüner oldular.
Bu sevda, insanı önce haşlayıp;
Sona ulaşmadı, hızlı başlayıp.
Kalplerdeki volkanlar yavaşlayıp,
Yanmamacasına söner oldular.
Devir eski devir değil azizim:
Canımıza okumuştu aşk bizim,
Kâr etmezdi ona ne hırs ne azim.
Demek hazlar aşkı yener oldular...
Kayıt Tarihi : 28.8.2021 12:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazılış tarihi: 18.11.2018 Düzenlenme ve son halini alma tarihi: 28.08.2021

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!