Üçayak gezerim yaşım yetmiştir
Dediler ki bunun işi bitmiştir
Çocuklar beni terk edip gitmiştir
Kapımı bir kere çalmaz oldular
El pençeyim oğlum ile geline
Ne ekmek, nede su, geçmez elime
Kelepçe vurdular tatlı dilime
Acı gözyaşımı silmez oldular
Kız evladım bile bakmaz yüzüme
Geber diye vurur yaşlı dizime
Derdim bazen deste, bazen düzine
İnsanlık ne demek bilmez oldular
Torunlara sözüm yoktur severim
Onlarda derki sus yoksa döverim
Böyle sülaleyi nasıl överim
Yavrularım yola gelmez oldular
Kulaktan kulağa yay bu besteyi
Anaya, babaya göster desteyi
Kasım der: milletin bitmez isteği
Faydası yok ibret almaz oldular.
22 Ocak 2010
Kayıt Tarihi : 20.9.2019 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!