Barınacak kıldan çadırım yokken,
Saray verilirmiş öldükten sonra.
Yürek sızılıyor dertlerim çokken,
Mehlem sürülürmüş öldükten sonra.
Her şeyin tam olur özen bezene,
Aklını yitirsen sırlı düzene,
Kazanları hazır doğru yazana,
Orda pişirilmiş öldükten sonra.
Bu nasıl inanış nasıl düşünce?
Din ile kanımı emer şişince,
Namazla niyazla nefse koşunca,
Altın derilirmiş öldükten sonra.
Kim ki dirilmiş mezardan sonra.
Para, mücevherler, altınlar tonla,
Hürü kızın tonu küflü samanla,
Beş, on verilirmiş öldükten sonra.
Geleni gördün mü öbür dünyada?
Temeli yok işte sözler havada,
İnsanı kızartmak vacip tavada,
Hep af edilirmiş öldükten sonra.
Ali Uzun’um der uyma yobaza,
Cahiller sürüsü geliyor gaza,
İnsanlığa değil, yiğit infaza,
Kupa verilirmiş öldükten sonra
7 Eylül 2012
Ali UzunKayıt Tarihi : 29.9.2012 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Uzun](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/09/29/oldukten-sonra-hayat.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)