Öldükten Sonra 1 Şiiri - Mehmet Şahan

Neyleyim malını mülkü neyleyim,
Beyaz kefenimle kaldıktan sonra…
Neyleyim şalını kürkü neyleyim,
Zemheride kora daldıktan sonra…

Yıllarca akıtsan sormaz pınarı,
Nefse kalsa işin solmaz çınarı!
Dost bağının kışın olmaz tımarı,
Gonca iken gülüm solduktan sonra…

Çoban koyun güder elde asası,
Cimri feryat eder dolmaz kasası!
Ne bir fazla olur ne de kısası,
Ömre konan vade dolduktan sonra…

Pişince can suyu verilmez aşa,
Mevsim kışa dönmüş girilmez yaşa!
Kervan yürüyünce dönülmez başa,
Ölüm fermanını aldıktan sonra…

Tövbe kapıları bir, bir kapanır,
Nefsimizi yakan zehir kapanır!
Önümüzde akan nehir kapanır,
Ecel kapımızı çaldıktan sonra…

Kimi hayal kurup murat alanmış,
Kimi gafil olup zevke dalanmış!
Şimdi anlıyorum dünya yalanmış,
Kendimi mezarda bulduktan sonra…

Ayırsam riyasız akla, karayı,
Alsam da faydasız tonla parayı!
İstemem şatoyu; köşkü, sarayı,
Koca dünya yalan olduktan sonra…

Şahan der ki ne var söyle mönünde,
Sen gitmeden onlar gider önünde!
Her iki cihanda mahşer gününde,
Amelindir kalan öldükten sonra…