ÖLDÜKTEN SONRA
Yetişecek ellerimiz
yıkılmıyor umudum
hasretin oduyla doğan güneşe,
Onulmaz yaradır yürekte işler
kırk yıllık hasreti döker gözünden,
İki filiz yeşerir günün birinde
toprağın kucağında yanıp dönerek
bir garip sevdanın sönen közünden.
Kavuşacak kollarımız
kırılmıyor inancım
yürekten söylenen gül ezgilere,
Bitmezse aramızda karaçalılar,
Kalmazsa kemiklerim fosilleşerek
sisli okyanusların ötelerinde,
Yem olmazsa yüreğimiz sürüngenlere,
Sarılıp yürürüz
sevda şarkıları gibi
yayıla yayıla maviliklere...
30/1/2013
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 9.3.2013 14:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Sarı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/09/oldukten-sonra-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!