Öldükçe yaşlanıyoruz Şiiri - Kadir Berat

ÖLDÜKÇE YAŞLANIYORUZ
VE YAŞLANIYOR İNSAN,
BİR ÇOK DOKUNUŞ’DAN DOLAYI EMEKTAR TEN.
DİE DÜŞMEZ NE DERDİM NE SEVGİM,
SUSTUKLARIMDIR BİRİKİMİM.
GEÇER DİYENLERE GÜLÜP GEÇİYORUM.
BİR ZAMANLAR İNANMIŞTIM BU MASAL’A,
ŞİMDİ DAHA İYİ ANLIYORUM GÜLÜP GEÇMEK BENİM HAYRIMA.
SUSTUKLARIM BİR ÇIĞ GİBİ BÜYÜR VE BİRİKİR.
LAKİN SUSTUKLARIM BİR DAĞ GİBİ,
TÜM HEYBETİYLE ÜZERİME DEVRİLİR…
ARTIK ÇIKIŞIM İMKANSIZDIR,
ZİRA BİR YANIMDA KAR, DİĞERİNDE TOPRAK,
ÜZERİMİ ÖRTMEKTEYİM VE DİPTEYİM…
SUSTUKLARIM, SUSTUKLARIN VE SUSUTUKLARIMIZ,
DÜNYADAN BÜYÜK.
VE YAŞALANIYOR İNSAN YANLIŞLARI YAŞAMAKTAN.
BİR ÖMÜRE KAÇ AYRILIK MUSALLAT OLUYOR ?
KAÇ ÖMÜR BİR AYRILIĞI BİTİRMEYE YETİYOR ?
VE ÖLÜYORUZ;
AŞKIMIZI ADAM AKILLI YAŞAMADAN,
ÖRDÜĞÜMÜZ DUVARLARI KALDIRMADAN,
BİR DOKUNUŞ VE TEMAS’DA BULUNMADAN,
ÖLÜYORUZ.
VE YAŞLANDIKÇA ÖLMÜYOR İNSAN,
İNSAN ÖLDÜKÇE YAŞLANIYOR SON SÜRHAT.
KBB