Yanımda her zaman bir yerin oldu
Ne sen unutuldun
Ne ben unuttum
Bir hayal uğruna geçirip ömrü
Bir kaşık zehiri bir anda yuttum
Yarım kalan bir şey vardı geride
Ölmek en son duraktı
Öldük işte
Bitmedi yapılanlar
Yetmedi yapılanlar
Hiç beğenilmedi belki de
En son durak ölmekti
Durduk o durakta bir süre
Bir kapı açıldı önümüzde
Yorgun hasta ve düşünceli
Büyük buluşmaya çok az vardı
Öldük işte
Bana en umutsuzunu söyle nolursun
Ölümün ve yaşamın bir kıyısında
Bir günlük pişmanlık neye yarar
Sana zamanı yanlış yaşatanlar
Bir sevecen kuş gibi uçar gider
Sen putlarını kırsan da
Baş başa kalırsın zaman zaman
Kendi putlarınla kendi dünyanda
Kayıt Tarihi : 10.10.2008 14:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yücel Ertekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/10/10/olduk-iste.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!