Olduk! Şiiri - İzzettin Dönmez

Zamanı durdurup, zamandan öte;
Hayalle yaşayan kişiler olduk!
Beleşten sahiplik, kemiğe ete;
Kayboldu insanlık, bir şeyler olduk!

Hatır gönül, kayıplara karıştı,
Eşek attan daha üstün yarıştı,
Yeni gençlik bedavaya alıştı;
Aslan gibi yatıp av tutar olduk!

Mutlu yüz maskenin altında kaldı,
Hesap vermek Allah katında kaldı,
Çaremizde zakkum otunda kaldı;
Yabancıya karşı kül yutar olduk!

Huzuru ararız şiddetle şerde,
Güleriz, coşarız, matemli yerde,
Karakterimiz değişir ikide birde;
Bukalemun gibi birşeyler olduk!

İzzettin ne dersin, bu nasıl iştir,
Belkide bu gidiş, kötü gidiştir,
Yaşanan gerçekler sanmaki düştür;
Gerçeği görüp de ders almaz olduk!

21.07.1998