Olduk Şiiri - Aşık Akif Timurhan Zevraki

Cehalet yüzünden geldik ne hale
Fezaya bir füze atamaz olduk
Sıratın üstüne kurarken kale
Koca arzda bir çöp çatamaz olduk

Arşı ala idi bayrak astığın
Ezilirdi demir olsa bastığın
Yelden yorganınken yerden yastığın
Şimdi tüy döşekte yatamaz olduk

Bir olmuştu bana yetişkin hamla
Deryaya dönüştü didemde damla
İlmi ledünniyi ederken imla
Kendi imzamızı atamaz olduk

Dinlemezdik asla kar bora tipi
Haykırıp giderdik perşenk at gibi
Kayalar yararken şol Ferhat gibi
Zerredeki zarı yırtamaz olduk

İlim tarlasının sondaj sapanı
Ozan ovasının olduk çobanı
Boşa döktük teri yorduk tabanı
Kurtlara bir kuzu katamaz olduk

Ulaştım da Hinde uzandım Çine
İnsanlar dönmüş hep hinoğlu hine
Gündüzüm körlere gecedir yine
Küffara bir ışık tutamaz olduk

Fazilet ararken çıkıp fezada
Neden düştük arzda fitne fesata
Koydum ya kendimi kendim mezata
Sırf safı sarrafa satamaz olduk

Tükür Zevrak böyle teknik tarihe
Gitse aya ne ki geçse Merihe
Mahlukun mahfine işler kariha
Muhabbet sırrına yetemez olduk