Öldügünde Görürsün Şiiri - Muammer Yalçın

Bütün güzelliğinin siler izini
O gül yüzün solduğunda görürsün
Şimdi görmüyorsun ilerisini
Ömrün heba olduğunda görürsün

Boşuna tüketme gençliği yazık
Sonradan görürsün örneği bizik
Bakarsın yüz solmuş çehrede çizik
Saçına Ak dolduğunda görürsün

Ömrünün baharı kışa çevrip
Kenger gibi yandan yana savrup
Yıllar seni değiştirip evirip
Gençliğini çaldığında görürsün

Türlü türlü hastalıklar türeyip
Hiç halini soran olmaz arayıp
Çoluk çocuk başucundan ırayıp
İhtiyarlık geldiğinde görürsün
Yapayalnız kaldığında görürsün

Bir gün bir Camide Selan verilir
Bedenin üç metre beze sarılır
Her yaptığın işten hesap sorulur
Yalçınım sen öldüğünde görürsün