Öldüğünde anladım,
Sessizlik yalnızca sustuklarında değil,
Yokluklarında da konuşurmuş.
Bir sandalye boş kalmazmış öylece,
İçine çöker, içine ağlarmış insan.
Öldüğünde anladım,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
