Geçen bir belgesel izledim,
Hayvanlar kendisini,
Olduğundan büyük göstermeye çalıyordu,
Güya düşmanına korku veriyordu
Yaklaşma bak ben bu kadar iriyim diyordu,
Blöf yapıyordu; kolay lokma olmadığını gösteriyordu,
Sanki bu durum
Başta biraz işe yarıyordu!
Fakat aslan ona bir vurdu,
Sandım ki uçuyordu,
Eminim post delinmişti,
Roket etkisiyle
Aslında içinde biriktirdiği,
Tazyikli hava kaçıyordu…
Fakat aslan gibi
gerçekten büyük ve güçlü hayvanlar
buna hiç ihtiyaç duymuyordu,
böyle bir şeye ihtiyaç duymuyordu çünkü diğer hayvanlar
onun ormanların kralı olduğunu biliyordu,
çünkü aslanı iş başında herkes görüyor, izliyordu…
yürekler ağza geliyordu…
Kurbağa ve öküz masalı geldi aklıma,
Hani kendisini öküz kadar yapmak isteyen
kurbağa kendini şişiriyor şişiriyor ve sonunda patlıyordu,
Bu huyu, merak ediyorum
İnsanlar mı hayvanlardan öğrendi,
Yoksa hayvanlar mı insandan öğrendi,
Hala da düşünüyorum,
Mustafa Akkkuş
Kayıt Tarihi : 7.8.2020 22:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!