Öldüğün Zaman... Şiiri - Mehmet Şahan

Elinde kalır mı çoğunla azın,
Ecel menziline erdiğin zaman!
Yerini alır mı oğlunla kızın,
Ölüm hedefine girdiğin zaman!

Azrail erince vurulur aşkın,
Ecelin gelince durulur taşkın!
Ruhunu verince yorulur şaşkın,
Toprağa eynini serdiğin zaman!

Başına toplanır eşin, yoldaşın;
Nasıl sevaplanır peşin, yandaşın!
Baştan hesaplanır aşın, kandaşın;
Musallaya teni sürdüğün zaman!

Dünya senin olsa akanın olmaz,
Nazik tenin solsa bakanın olmaz!
Haysiyetin kalsa takanın olmaz,
Ömür defterini dürdüğün zaman!

Hakk’a ağladığın gözün kapanır,
Hakk’a bağladığın sözün kapanır!
Hakk’ı sağladığın özün kapanır,
Olan amelini derdiğin zaman!

Pir-î Fanî der ki; tacın, kuvvetin?
İşine yarar mı tahtın, kudretin?
Tehir edilir mi Hakk’a avdetin?
O’na emaneti verdiğin zaman!

(PİR-Î FANÎ)
İSTANBUL