öyle bir bilmecesin ki sen;
asla çözülemeyen
çözülmek istedikçe;
içi mi daha da daraltan.
pes ettim artık konuşa konuşa,
dilinin "O" keskin bıçağının
hedefinde kalmaktan:
seni olduğun gibi sevmek lazım en iyisi
hiç bir hareketini sözlerini yargılamadan.
hep korkar oldum bir köşeye oturup,
elimi çeneme dayayıp seni düşünmekten
çünkü ayağa kalktığımda
silinmiş olursun belki;
diye aklımdan..
10:51 09.06.2014
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 16.4.2016 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!