Öldüğün Gece
Oy demek oyuyor içimi Ayşe’m,
Almadan muradı yittin be gülüm.
Sağlığını bilmek olurdu neşem,
Kara haber geldi bittim be gülüm.
Sayıklarken beni İbni Sina da,
Söylemişler gelsin, demiş babanda.
Can hıraç varınca düştüm odanda
Bende senin ile gittim be gülüm.
Kanat açıp uçtun, cennete kuşum,
Seksen yedi yılı, yandım bir hoşum.
Ruhu teslim etti sevda yoldaşım,
Dalda bülbül gibi öttüm be gülüm.
Seni götürdüler Afşin/Maraşa,
Peşinden gelmeye girdim yarışa.
Vardım mezarına gönül alışa,
Yılların peşini güttüm be gülüm.
Sevdim toprağını öptüm kokladım,
Gece vakti el yordamı yokladım.
Zül olur saydım da sırrın sakladım,
Kendimi ateşe attım be gülüm.
İşte böyle gülüm sevda düzeni,
Ben oldum yıllarca gurbet gezeni.
Bir gün gelir elbet mezar kazanı,
Eyüp’ü yanına yatır be gülüm.
Eyüp Şahan
Afşin 12.9.1988
Kayıt Tarihi : 26.1.2012 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayğılar ustadım.
TÜM YORUMLAR (28)