Evde yalnız olduğum bir gündü. Nedense birden ölüm geldi aklıma. Her zaman, sevdiklerimin yokluğunu; onların yokluğunda ne yapacağımı düşünürüm, ama bu kez kendi yokluğumu düşündüm. Bir an için öldüğümü farzettim......... “Ölsem, annem, babam, kardeşlerim, kızım, eşim, arkadaşlarım ne yaparlar acaba? ” dedim.
Yokluğumda uzaktan, yakınlarımın neler yaptığını izledim. Ölümümün; dünyada hiçbir şeyi değiştirmediğini, yakınlarımı pek etkilemediğini gördüm. Ne kadar sıradan biriymişim meğer. Dünyada herşey sağlığımdaki gibiydi. Yaşam devam ediyordu. Bir tek ben yoktum, o kadar.
Ablam, kardeşlerim eskisi gibi yoğun iş temposunda idiler. Acıktıklarında yemek yiyorlar, susadıklarında su içiyorlardı. Normal yaşantılarını sürdürüyorlardı. Sanki ne ben ölmüştüm, ne de onlar beni kaybetmişlerdi. Ağır yaşam koşulları, yokluğumu unutturmuş olmalıydı onlara. Yoksa böylesine bir kalemde silip atamazlar beni.
Evimde bazı eşyalar değişmişti. Koltuklar, kanepeler farklıydı. Son öğrencilerimle çektirdiğim ve bilgisayar masamda duran fotoğraf yoktu. Vestiyerde ne hırkam vardı ne yağmurluğum.Ayakkabılarım kalkmış, onların yerine başka bayan ayakkabıları konmuştu. Banyoda; saç fırçalarımı, fön makinemi, deodorantımı de göremedim.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Icimi ciz'ladin..demek ki 'gercek' bir yazi yazmissin..:-( ...herkes fiyat bilir ama deger bilmez..buna hep inanmisimdir...
ama senin bi cumlen beni gulumsetti...'Benden genç ama çirkin bir kadın. Güzel görünmek için çok çaba vermiş fakat bu konuda hiç de başarılı olamamış bir görüntüsü vardı.'...............huzunlu bir yazida bile bizleri - beni - gulumsettin..vay beee...harikasin Kamuran.... ve colde anildigini da unutma.....'daha ne istenirki, 48+ derecede anilmak herkeze nasip olmaz:-)))))))'
Merakla okudum. Tebrikler...
Sadık Softa
'Demek ki, birçok kişi için ben bir hiç'im ! Yazık !'
Asıl burada yanılmışsınız !
Yürek dolusu sevgilerimle
Çok etkileyici bir deneme idi. Defalarca okudum, düşündüm, hüzünlendim, tekrar okudum. Evet, hayat bir şekilde boşlukları dolduruyor ama insanın içinde biryerlerde o acı hep sızlıyor bir şekilde... Hepimizden sonra bir şekilde hayat devam edecek ama hiç bir şey aynı olmayacak! Allah uzun ömerler versin, ana babanıza evlat acısı göstemesin. Tebrik ediyorum. Saygılarımla...
Artık ölümlerin acısı bir gün bile sürmüyor ne yazık ki...Fakat sizin ölümünüz kurmaca bir ölüm. Uzun ömürlü olursunuz inşallah. Sizi böyle kolay unutacaklarını zannetmiyorum. Hem aileniz, yakınlarınızın hem de bizlerin...Sevgiler...Barış Pınar...
Her gece ölür her sabah yeniden doğarız da ölümden yine de ölümden hep korkarız. Ve hergece uyumadan ölümle yüzleşmeyiz. Bilmeyiz ki bir gün uyuyup hiç uyanmayacağız....
Belki bir çok kişi için hiçsiniz ama gerçek dostlarnın yüreğinde sultansınız. Yüreğimizdeki yüreğinize sağlık. Siz hep varolun...
:(( Offfff...ilk kez bir yazını okuduğumda yüzümde tebessüm oluşmadı..!
O güzel yüreğin ve kalemin hiç susmasın dilerim...
*Günümüzde insanlar herşeyin fiyatını biliyor, fakat hiçbir şeyin değerini bilmiyorlar.
Oscar Wilde *
Sevgiler...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta