“yenik bir kahraman gibi
düşerken yerlere gözlerim
yok sayamazdın fırtınalı yüreğimi
ah bir bilebilseydin…”
yapayalnız ve savunmasız
korkak kediler gibi
hep içine gömülen
içine gömüldükçe küçülen ben
hatırsızlıklarınla kaç sen düşledim
yine de her yolun başında sen
aldırmadığın benliğimden
ulaşılmazlıklarınla kaç ben sürükledin
bilmezsin
kaç zamandır biçareyim
kaç zamandır seni sevmekteyim
oysa sen
her hazan tutuştuğunda yanaklarımda
güneşe inat dönüyordum arkamı
şimdi ise
sen hiç öldüğümü bilme diye
önümdeki engin rüzgarlara sarılıp
bir tepeden aşağı süzülürken
ardım sıra bıraktığım ellerinde
kanatsız baharlarla donatıyorum saçlarımı
Gülcan Talay
Gürcan TalayKayıt Tarihi : 14.9.2007 13:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!