Öfkeyle bilenen taşlar var cebimde!
ve çığlıkları derin bir nefretin; yüreğimde!
.....
Ruhumun kurduğu barajı, aşamıyorum...
Boğuluyorum artık
İçime akan gözyaşlarının biriktiği dehlizde!
Sanırım benimle birlikte
Yine de herkes
Rhata erecek
Öldüğümde...
08.07.2004
Yılmaz KayaKayıt Tarihi : 13.1.2005 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!