Öldüğüm Zaman Şiiri - Zennehar Yılmaz

Namerde muhtaç olacak sanırsın olmayacak yürek yokluğunda Efkârlı Şairimin elinde yazılmayacak kelamın beni benden alanın Uğruna verdiğim zamanı yılı ömrü hiçe sayarım yeniden doğarım Ebedi oluşuna limon sirke sıkar içkime meze yaparım sevdiğin zaman Koynuma sardığım yılanım hayrını bilirim ısıttığı zaman Zehrini verip nefesim alınca hainliğini bilirim öldüğüm zaman Kudretli şahı versen de padişaha giyince kürkünü ası oluyor Bedeni aşkla sulayınca kendini kaybediyor aşksız katarım Uçurtmalara taktığım gönül ağımı uçar mı rüzgârın olmadan Kurduğun hayal gerçek olur mu kelama dile döktüğün zaman Saklı kalınca gizemini yaşarsın aşkı sevdiğin özlendiğin zaman Kursağında kalır lokmayı büyük yutup hakkından fazla aldığın an Zülfün teline sarsanda sazını gizemi kalmadı dediğin sözünün Bir varmış bir yokmuş kalan ömrümü yok ettin sevdalı gittiğin an Masaldı belki sendeki sevda ölümsüzlük senin her bir elvedaa da Gün olur kapımı çaldığın anda tabutum seni bekler öldüğüm zaman