Öldüğümde gelirsen mabedimin başına,
Bir demet gül koyu ver kara mezar taşıma.
Boş yere hiç akıtma, yazıktır göz yaşına.
Nafile artık her şey, bütün her şey boşuna.
Bir dua okuyuver, yeterde artar bile.
Belki ahirette olur, günahıma vesile.
Birde ağıt yakarsın yüce sevgim üstüne.
Korkma gülüm, aşınmaz, bir zarar gelmez dile.
Kayıt Tarihi : 8.8.2009 18:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilal Bark](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/08/oldugum-zaman-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!