Öldüğüm Zaman Şiiri - Sadık Altınkaynak

Öldüğüm Zaman

Yirmisinde toy delikanlı idim
Aklımı başımdan aldığın zaman
Hastalanıp yataklara serildim
Başımı sevdaya saldığın zaman

Sen gelmedin amma haberin aldım
Benim çün hülyaya daldığın zaman
Kokusunu üç günlük yoldan aldım
Zülfünü rüzgara saldığın zaman

Ne hastalık kaldı ne dert ne keder
Sen bizim yaylaya geldiğin zaman
Orada birleştirdi bizi kader
Benimle göz göze geldiğin zaman

Yüreğim fırlayıp çıkacak sandım
Elimi eline aldığın zaman
Beni sevdiğine kesin inandım
Hoş bulduk deyip de güldüğün zaman

Fark ettin mi rengimin solduğunu
Yarın gidiyoruz dediğin zaman
Gördün mü gözlerimin dolduğunu
Bana mendilini verdiğin zaman

İçimizde hüzün dağlar kadardı
Gözlerime bakıp daldığın zaman
Senin de gözlerinde yaşlar vardı
Arkana bakıp ta kaldığın zaman

Ben bahçıvan sen bahçemde gonca gül
Yüreğim kan ağlar solduğun zaman
İster ağla ardımdan istersen gül
Yanımda ol yeter öldüğüm zaman

Sadık ALTINKAYNAK