Öldüğüm Gün Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Öldüğüm gün hava güneşli olmalı,
Gökyüzü açıklığına açık,
Bulutlat mavi-beyaz,
İnsanlar rıhtımlarda cıvıl cıvıl,
Martılar bembeyaz kanatlarıyla çığlık çığlığa
Ve benim öldüğüm gün asla yer olmamalı
Karanlığa.

Balıkçılar denizden yaşamı çekmeli saygıyla,
Arabalar, insanlar sokaklarda sel gibi,
Camlar ışıl ışıl,
Vitrinler pırıl pırıl,
Şanslar açık, han kapıları gibi ardına kadar,
Her neye el atılsa o anda altın olmalı,
Biryerlerden birazcık görünüp kaybolmalı tabutum,
Görenler yaşama sarılmalı.

Arılar uçmalı,
Kelebekler sevişmeli benim öldüğüm gün,
Böcek böceğe, kucak kucağa sevişmeli,
Meyve yüklü dallar dokunmalı akıp giden sulara,
Irmaklar bir başka güzel çağlamalı,
Benim öldüğüm gün
Alabildiğine kuytularda kalan biryerlerde
Birisi bir parçacık ağlamalı.

(BİR ŞARKI SÖYLE BANA İsimli Serbest Şiirler 'inden > 37-38/100)