Olduğum Gibi Burdayım Şiiri - Hakan Alpa ...

Ellerimi uzattığımda ulaşamadığım olduğun için;
Çıplak yüreğime sağnak yağarken, seni hiç ıslatmadığım için;
Toprağın kokusunu bilmem, bilir misin?
Nemli göz yaşlarımda hep sen olduğun için.
Söylenecek tek bir kelime kalmadığında dahi,
Adını haykırabildiğim için.
Kısaca sen olduğun için,
Olduğum gibi burdayım.

Nice zamanlar efkardan başım dört döner.
Ne aldığım nefes mutlu eder beni, ne de ne varsa işte.
Yürürken başımı kaldırabilmeyi özlerim.
Bazen de tebessüm edebileceğim bir anı.
Kimi zaman köhne umutları var etmekten vazgeçesim gelir.
Ne bileyim, hep acı olan mısraları değil de,
Arada bir de, mutluluğu ölümsüzleştirmek isterim...

Alın yazıma da sığınmadım şu ana kadar,
Yılmadım da her defasında yıkıldığımda.
Garip, mutluluk hep uzaktı ama,
Hiç olmazsa, ufkumu hep hayaliyle dolduruyordu.
Bir yandan acı tokatını vururken, öyle acımasız bakardı.
Bir yandan da yaralarımı sarmak için uğraşırdı.
Ben anlamazdım, anlasam da, çok acıtsa da;
Hiç umrumda olmazdı.

Sana geldiğim yollar kendini kaybetmiş.
Ne akşam, akşamlığını biliyor,
Ne ayaz, ayazlığını.
Kurak, viran kalmış yollarda,
Bata, çıka harabe kalmadıktan sonra,
Ben kendimi bulsam neye yarar.
Madem en güzeli imkansıza bahis oynamaksa,
Ve ben çaresizsem ve ben imkansızsam,
Yenilmesem neye yarar...

En mutlu anımda, hayatıma kabus gibi çöktüğün için,
Küçük bir tebessümü, bir ömre sığdıramadığın için,
Her daim imkansızım olduğun;
Ve hiçbir zaman sana ulaşamadığım için.
Aklıma her düştüğünde, nefretimi uyandırdığın için.
Ayakta kalacak gücüm kalmadığında bile,
Yine sırtımdan vurduğun için.
Ama her şeye karşı, seni unutamadığım için;
Unutulmazım olduğun için,
Kısaca yine sen olduğun için;
Olduğum gibi burdayım.

30.04.2003