Öldüğüm Şiiri - Mustafa Yılmaz Boz

İnsan sevdiğine, öldüğüm der mi?
Gül yüzüne bakıp, bakıp öldüğüm.
O kara gözlerin, doğduğum yer mi?
Mihrabına, çıkıp çıkıp, öldüğüm.

Sevgin bana, kurtuluştu, kıyamdı,
Sefil aklım, bir tek sana, uyandı,
Son sigaram, izmarite, dayandı,
Hasretini, yakıp yakıp, öldüğüm.

Dakikam yıl oldu, anın içinde,
Bir ömür yaşattım, kanun içinde,
Cananım var diye, canın içinde,
Musalladan, çekip çekip, öldüğüm

Selam edin, uyandırın, yelleri
Gözlerimden, akıp giden, selleri,
Bile bile, kuruttuğum gülleri,
Ruhsatına, dikip dikip, öldüğüm.

Bekledikçe sızlar, insanın solu,
Şafaklar bekledim, gözlerim dolu,
Hani akan sular, bulurdu yolu?
Kıyısından, akıp akıp, öldüğüm.

Her günüm hicrettir, her günüm bahar,
Yanına bırakmaz, bir olan Kahhar,
Say ki son tahammül, say ki intihar,
Grup grup, ekip ekip, öldüğüm.

Kahıroğlan, kıyametin, kızılca,
Gün batarken, şafaklardan, kızılca,
Yavaş yavaş, ağır ağır, usulca,
Yusuf diye, Yakup Yakup, öldüğüm.