Olduğu Kadar
İçimde ne varsa döktüm ortaya.
İşte sustuklarım, dayanamadıklarım da burada.
Bak şu kenarda duran tek yapraklı papatya.
Gözyaşına sakladım, gül bahçeleri getirdim.
Kopartmaya kıyamadım, gönlümden süzüldü.
Yıldızlar gelmedi, mehtabı ikna ettim.
Işıltılı geceyi, umutlarla süsledim.
Belki gelirsin diye kapıyı açık unuttum.
Kalbimin anahtarını, üzerinde bıraktım.
Sana dair her şeyi yaralı yüreğe anlattım.
Sonra yüzüm kızardı, utandım kendimden
Vazgeçtim geçildiği kadar... Yani bilmiyorum
İçimde ne varsa, yine içime attım...
Güldüğüme bakma, anladım ama anlatamadım
Beni benden alan son gülüşünde kaldım…
Kayıt Tarihi : 14.5.2022 13:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!