Neden mutsuz hisseder ki insan kendisini?
Niçin yorar ki boşu boşuna gözlerini?
Bu dünya fani değil mi?
Bu dünya ismi gibi değil mi?
Gözünün nuru aksa değecek mi?
Söylesene bu dünya çekilir mi?
Herşeyde mutluluk olsa,
Hiç gözyaşı akmasa,
İnsanların ağızları kulaklarına varsa,
Hayat dumansız olsa,
Çekilir mi bu dünya.
Görüyorsun değil mi,
Ağlasan da bir gülsen de bir.
İşte yaşam bundan ibarettir.
Vazgeçilmeyecek bir ibadettir.
Bırak,
Olduğu gibi aksın hayat....
Kayıt Tarihi : 11.11.2006 18:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Polat](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/11/oldugu-gibi-aksin-hayat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!