Oldu sandı buğday düştü toprağa
Filiz attı sığmadı fırladı gömleğinden
Baktılar ki durmuyor un ettiler döve eze
Islayıp ayıltıp taşa vurup yoğurdular
Yetmedi odunları yakıp sürdüler fırına
Acımadan pişirip ekmek ettiler
yetmedi dişlerde ezil ezil çiğnendi
Oldu sanırken ne oldu bizim buğday ?
Kimine gübre Kimine akıl oldu
akıl bilim oldu karanlığa ışık oldu
Işık için Ezilmek yoğrulmak pişmek gerek
Yoksa varlığın buğday tanesi kadar ne gerek
Neye gerek
M.E0
Kayıt Tarihi : 15.12.2020 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Emirtaneoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/15/oldu-sandi-bugday-dustu-topraga.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!