boşunum
dolduranım toprağı üstüme
kördüğümüm
papaz eriği gibi tadın
ekşidim dişinde kamaşıp
o aralıkta bakıp duranım
gözlerinde gül açardı
geçerken gördüğüm
soluduğumda zehir kadın
taş idim eşiğinde buruşup
kör gecelerde bezdirmem
yufka bezelerinden ayrı
ısıtıp yağladığım
zeytin yağına düştü adın
yaş idim aşığında durulup
çağıranım
doğan güne sımsıcacık uyanım
ayazı buzu saçağına ördüğüm
dinmez miydi yadın
damlasında burulup
çocukluğuma tutuşanım
uçurtman dala çıkınca
hatırını sorduğum
oldu miladın
gün batımında yorulup
030711denizli
Kayıt Tarihi : 5.9.2011 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!