Oldu İşte Şiiri - İlhan İlboğa

Bir kent nasıl paspal ise
İşte öyle giydirdin üstüne
Yağmurdan sonraki toprak
İç hüznümü besleyen koku
Bütün akşam üstleri benim oldu ki
Yüzünü ekşitmiş her gecenin derdi
Bir gölgenin yitikliği,kaçışı belki
Çöker üstüme
Şimdi
Kaldırım üstündeki oyunlar,
Kırılmış bir pusu gibi sağnak sağnak
Düşer, akar gittiğin yol(cu)
Her sis bir özlemdir,kalan
Bütün paslar benim oldu…

Bir şiir ne kadar gebe kalabilir
Şairi terk etmişse dil
Ey kusuru gidişe ekleyen,
Oyunda tökezleyen imgem
İşte öyle bir piç gibi
Dolaşır durur,koşuştururum.
Bütün duraklar benim oldu
Bu kentte
Ayrılığın bütün ritmine kandım
Vurulan ezginin bir yerinde,
Oluşmuş bir fay,taşmıştır
Gözlerimde su,sal ile göçerim

Toprak örtmektedir artık
Aşk ve geçmişin bedenini
Renk beyaza kesildi.
Kent dilencileri ellerindeki mendiller ile
Sarmakta ayrılığı
Bütün yaralar benim oldu
Geçmişte
Kalan
Bir durakta paslı bir aşık

2006 / VAN