Bir tenhada gördüm gül yüzlü yari,
Sordum hatrını da şad oldu gönlüm,
Tanımadı beni ahu gözleri,
Anladımki yare yad oldu gönlüm.
Yad ellere göçtüm gül deremedim,
Ahu zar eyledim dem süremedim,
Iradı yollarım yar göremedim,
Dağlar engel bana had oldu gönlüm.
Evvelden düşmüşüm aşkın narına,
Bülbül figan eyler gülün dalına,
Ufuk’um belkide çıkmam yarına,
Savuruyor beni bad oldu gönlüm.
Kayıt Tarihi : 10.5.2013 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!