Öldü Gitti Bir Datça Göğünde

Kimseden sormadım seni,
biliyorum sen o sınıf köşesinde uyuklayansın
şimdi mi akılına gelir insanın üşümüş bedeni ve senin tüm hücrelerin
sana binlerce çiçek getirmiştim resmine koy diye
baktım sen çiçek olmuşsun
içindeki ses de...
sen misin yoksa bu yalnızlığım mı diye sormak özgürlüğü
öldü gitti bir datça göğünde
aruz vezniyle heceleye heceleye adını
bir tek mim harfi oldum avucun da
bak dönüyor gök akdenizden yukarı
birazdan sana da gelir sesleri çiçeklerin
umut mu?
umudu sorma bana öldü gitti bir datça göğünde...