20.03.2008
Öldü Gidiyor
Gönül bahçemizin gülü sümbülü
Esti sam yelleri soldu gidiyor
Şakıyoken ötmez oldu bülbülü
Lal oldu dilleri öldü gidiyor
Baharı görmeden getirdi yazı
Yüreğime koydu ateşi közü
Kendini zanneder göğün yıldızı
Kendin acılara saldı gidiyor
Bindiği dalları kesiyor kendi
Söz verdi sözünde durmadı döndü
Kendini dünya da padişah sandı
Çocuklar aklına kandı gidiyor
Selamı sabahı artık kesecem
Hemi ona hem feleğe küsecem
Keder koyup hep neşeli gezecem
Ömür kısa hepsi geldi gidiyor
Hüseyin e bunca zaman çektirdi
Aşkı ile göz yaşları döktürdü
tatlı candan usandırdı bıktırdı
Artık sal tahtaya bindi gidiyor
Kayıt Tarihi : 1.4.2008 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!