Öldü dediler...
Kapadı gözlerini hayata.
Dün sabah ölmüş,
Horozlar ölüşüne ağıtlar yakarken
Öldü dediler,
Bırakıverdi iplerini hayatın...
Şimdi nasıl yaşanırdı onsuz,
Neylerdi bu dünya onsuz,
Onursuz...
***
Öldü dediler,
Ne de kolay dediler,
Altı üstü iki hece...
Bana deselerdi ölmez miydim?
***
Cenazesini kaldırmışlar bensiz,
Üçü beşi gelmiş insanların,
Kendi gibi ölümü de mütevaziymiş.
Öldü dediler,
Daha bir veda bile etmeden,
Bekle beni orada bende gelicem demeden
Daha hakkını helal edemeden,
Öldü dediler...
Nerden dediler?
Sanki ölümünü dört gözle bekler gibi,
Sanki doğan bir çocuğun müjdesini ister gibi,
Sanki;
Sanki beni de öldürmek ister gibi,
Öldü dediler...
Ne de kolay dediler,
İki hece altı üstü,
Bana deselerdi ölmez miydim?
***
Bir yudum su içemeden
Bir kova suyla yıkamışlar...
Giymemişti hiç beyazlar,
Elveda derken giydirmişler...
***
Garibime komazdı ölüm,
Alışkındı ölüme,
Belki bin defa öldürdüler onu yaşarken...
Öldü dediler,
Çok şey dediler sanki!
Dedim ya alışkındı garibim ölmeye,
Son kez gitti bu defa,
Hem de, gelemeyeceğini bile bile...
1997
Kemal SümeKayıt Tarihi : 8.9.2004 15:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
öldü, yaşama kendini hatırlatacak köklerini, nazelmiş dallarını bırakarak gitti... yaşarken çokça öldü...bu sefer son kez...
TÜM YORUMLAR (1)