Katmerli güllere veda ederken
Gidiyor şu gönül bak usul usul
Tarife uymayan sevgi verirken
Yoruldu tükendi öldü bu gönül
Senden başka kimim vardı ki benim
Son söz söylemeye sözüm yok benim
İmdat eylemeye gücüm yok benim
Yoruldu tükendi öldü bu gönül
Haykırmak istesem içimden sana
Lüzumu kalmadı anlatmam sana
Anlamı kalmamış aşkımın sana
Yoruldu tükendi öldü bu gönül
Sorma sebebini sessiz gidince
Anladım yalandan bana gülünce
Yüzünü görünce kaşın çatınca
Yoruldu tükendi öldü bu gönül
Kaybolup gidince ben neredeyim
Geçse de ömrümüz sorma kimleyim
Sevgimi yitirdim ben benimleyim
Yoruldu tükendi öldü bu gönül
Kayıt Tarihi : 23.12.2017 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selam ve saygılarımla..
Ona dünyam dediğinde,
Ondan gelecek olan küçücük bir olumsuzluk o dünyanın başına yıkılmasına,hayata küsmeye yetiyor.Bu çok acı,çok beter.Denge beyinde bitiyor ve maalesef akıl kalpte pek işlemiyor
TÜM YORUMLAR (10)