Oldu biraz zaman yeni ayrılmışım yârdan ha ben ha cenaze kemikleri kıran havada düştüm yola ekmek parası işte, arnavut mahallesinden geçerken gôzüm portakal ağacına takıldı bahçe içinde şirince dalları kar yığını kırılmak üzere, ne kadar mutlu oldum anlatamam karların arasında portakalları gôrünce iki dakika ağacı seyrettim hayretler içinde, ulan dedim İstanbul ne biçim memleketsin içimdeki bağı bahçeyi talan ettin kaybettiğim neşemi bu mevsimde bana geri verdin.
Her şey yerli yerinde; havuz başında servi
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Devamını Oku
Bir dolap gıcırdıyor uzaklarda durmadan
Eşya fışkırmış gibi tılsımlı bir uykudan,
Sarmaşıklar ve böcek sesleri sarmış evi.
Her şey yerli yerinde; masa, sürahi, bardak,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta