Oldu biraz zaman yeni ayrılmışım yârdan ha ben ha cenaze kemikleri kıran havada düştüm yola ekmek parası işte, arnavut mahallesinden geçerken gôzüm portakal ağacına takıldı bahçe içinde şirince dalları kar yığını kırılmak üzere, ne kadar mutlu oldum anlatamam karların arasında portakalları gôrünce iki dakika ağacı seyrettim hayretler içinde, ulan dedim İstanbul ne biçim memleketsin içimdeki bağı bahçeyi talan ettin kaybettiğim neşemi bu mevsimde bana geri verdin.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 11.1.2024 02:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!