Öldü Bilin Beni Siz

Son zamanlarda iyi değildi hiç halleri
Artık yolun sonuna geldi bilin beni siz
Sanki titrer olmuştu parmakları elleri
Hicranlarla bağrını deldi bilin beni siz.

Aylar haftalar yıllar her bir an ağlıyordu
Çıktı çıkmak üzere özge can ağlıyordu
Güldüğüne bakmayın içi kan ağlıyordu
İki gözü daima seldi bilin beni siz

Hatırı yıkılmıştı hayalleri hep talan
Yoktu arayıp soran kapısını bir çalan
İçin için yandığı ateşlerden tek kalan
Topu topu bir avuç küldü bilin beni siz

Bahara hasret kaldı bitmek bilmedi güzü
Ne itirazı vardı ne söyleyecek sözü
Beti benzi atmıştı solmuştu atık yüzü
Vahasını yitirmiş çöldü bilin beni siz.

İçin için tükendi günden güne soldu da
Kahrından saçlarını tutam tutam yoldu da
Kırıldı bin yerinden parça parça oldu da
Rüzgârını affeden daldı bilin beni siz.

Yıkılıp dizlerinin üzerine düşmüştü
İflah olmaz bir hasret yarasını deşmişti
Suratına hazin bir ifade yerleşmişti
Buruk bir tebessümle öldü bilin beni siz.

Hasan Hüseyin YILMAZ