Ta ezelden vardı aşk
Havva oldu bahanesi
Gönüllerde olur meşk
Muhabbet oldu bahanesi.
Akıpta görünmeyen ırmak
Kalpten kalbe sızmak
Candan cana da gezmek
Analar oldu bahanesi.
Bu sırrı arifler sezer
Sevmeyen gönülleri ezer
Cevherin arısın süzer
Sarraflar oldu bahanesi.
Mürşitler okur adını
Bilirler canın can tadını
Gördüm can batını
Güneşim oldu bahanesi.
Can dediğin Azraille gider
Hergün de sırattan geçer
Ömür üstünden ömür biçer
Ahir zaman oldu bahanesi
Sahi canım oldu bahanesi.
Kayıt Tarihi : 4.11.2008 22:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!