Öldü amcam! Aglamadim.
Babamin üzüntüsüne agladım
Koskoca adam,
Herkezin babasını dövebilecek
- benim babam
Agladı, onun agladigina agladim
Anam agladı.
Kırısık gözleri, uzun beyaz kasları kirpikleriyle
Yıllardır oturdugu sandalyesinde
Gizli sakli degil
Hüngür hüngür agladı.
Iste ben o gece
Babamın icip icip
'Yemen türküsü'nü dinleyip dinleyip
Dag gibi ucaga bindirip
Tabutla karsiladigi agasina agladigi gece
Anamin agladigi, babamin
- ' insan cocuklarinin yaninda aglamamali ama dayanamiyorum' dedigi
dayanamadigi
Gece
Dusundum ilk kez
Babamin da bir zamanlar
Birilerinin oglu oldugunu,
Abisinin, babasinin, anasinin oldugunu
Agladim.
Babamin uzuntusunden cok
Ruyamin yalan olusuna,
Peygamberimin allahsizligina agladim.
Kayıt Tarihi : 1.9.2005 19:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umit Kandemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/01/oldu-amcam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!