Ey Gönül!
Zamâne mûmini Kurân'ı attı,
Şîh denilen putlar kıymetli oldu;
Tahkîki imanlar uykuya yattı,
Gelenek din diye hürmetli oldu..
Kurân sanki kabir, duvara süstür,
İnsandaki nefis Şeytân'a üstür;
Küffâra dost iken mûmine küstür,
Adı müslim, kâfir hâletli oldu..
İbâdet ederken nefisler coştu,
Objektife karşı namaza koştu,
Halkın iltifâtı Allah'tan hoştu,
Kürsüde vaazlar hiddetli oldu..
Fıkıhla her şeyi kurala boğdu,
Şekilci ihlâssız yeni din doğdu,
Hocalar durmadan elini oğdu,
Sohbet ortamları gıybetli oldu..
Adamına göre tavır takındı,
Zenginler el üstü, fakir bakındı,
Mazlûmdan vebâlı gibi sakındı,
Din tüccârları ne himmetli oldu..
Tarsûsî kim dinler söylesen sözü?
Hırs bürümüş zirâ çoğunun gözü,
-Mış gibi görünmek hep işin özü,
Hacca gitmek bile rüşvetli oldu..
"Adem KAÇAR - 26/03/2019"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 27.3.2019 08:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!