Geldiysem de dünyaya günah oldu,
Büyüdükçe gördüm ki felah oldu,
Aslında her şey bana bir ah oldu,
Ölmem de yaşamam da eyvah oldu.
Düşüme girmiştin sen yine canan,
Uyandım ve baktım ki sabah oldu.
Şafak vakti içimde bir heyecan,
Sonra birden dönüştü ki vah oldu.
Memleket hasreti ile yanmışım,
Bana hep gurbet ki dergâh oldu.
Kinimi gözyaşıma bırakmışım,
Tatlı bir melodi ki yegah oldu.
Hayat umarsızca mı yaşanıyor?
Gözümde bu perde ki siyah oldu.
İnsan Mecnun misali dolaşıyor,
Bulamıyor kaldı ki cenah oldu.
Şanlıurfa, 06.10.2018.00:59
Mustafa Alperen Taş
Kayıt Tarihi : 6.10.2018 01:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!